Grudzień codziennie [4-7]

O moim grudniowym art journalu już pisałam tutaj. Mamy dzień 16-ty, a ja codziennie robię nowy wpis. I mam ich już szesnaście. Niesamowite jest to dla mnie – osoby, która z systematycznością ma problem ogromny. Zwłaszcza w grudniu, gdy przecież zawsze tyle innych rzeczy jest jeszcze do zrobienia! Nawet na dwudniowe wyjazdowe szkolenie zabrałam ze sobą journal i dłubałam w hotelu. Nie są to może strony najpiękniejsze, czy najbardziej dopracowane, ale właśnie wcale nie muszą takie być. Prawda jest taka, że jeśli będę miała w danym dniu ochotę napisać jedno słowo na środku kartki i nic więcej… to też jest jak najbardziej ok.

Dziś strony z dni 4-7. Za każdym wpisem stoi jakaś historia, jakaś myśl, jakieś wspomnienie. I to jest właśnie najlepsze.

Czytaj dalej „Grudzień codziennie [4-7]”
Grudzień codziennie [4-7]

23 rzeczy, które chciałabym dostać na urodziny – vol. 4

Od czterech lat mam taki zwyczaj, że w grudniu przygotowuję sobie bardzo szczególną listę. 23 rzeczy, które chciałabym dostać na urodziny.
(Poprzednie „edycje” są tu: 1 | 2 | 3 ).
Nie inaczej jest w tym roku, choć przyznam szczerze, że stworzenie tegorocznej listy sprawiło mi jakby więcej problemów. Być może coraz mniej jest rzeczy, które „chcę” czy „potrzebuję”. Być może staram się kupować na bieżąco te rzeczy wymarzone. A być może starałam się nie zrobić listy składającej się głównie z produktów arytystyczno-rękodzielniczych… No ale w końcu się udało!
Lista ta ma kilka zastosowań. Po pierwsze pozwala mi ułożyć sobie w głowie i spisać rzeczy, które faktycznie mi się jakoś marzą. Po drugie pozwala mi uniknąć pytań od krewnych i znajomych na temat tego, co chciałabym otrzymać. A okazji jest w grudniu sporo, bo oprócz urodzin (23 grudnia – jak co roku!) są jeszcze święta i mikołajki (no dobra, te już w tym roku za nami). Po trzecie wiele razy już się zdarzało, że ktoś do mnie pisał, że podsunęłam fajny pomysł i to też jest bardzo miłe. Nie ukrywam, że lista jest bardzo subiektywna i pisana absolutnie pode mnie, ale to nie znaczy, że nie można się nią zainspirować!
Ja co roku mam mega wielką radość, gdy faktycznie trafiają do mnie rzeczy z tej listy, a nie ukrywam też, że zdarza mi się w styczniu, już po świątecznym szaleństwie dokupić jeszcze rzeczy z listy tak po prostu – sama dla siebie. Bo sobie prezenty też warto robić, pamiętajcie!

No dobra. To zaczynamy:

Czytaj dalej „23 rzeczy, które chciałabym dostać na urodziny – vol. 4”
23 rzeczy, które chciałabym dostać na urodziny – vol. 4

Grudzień codziennie

Niektórzy z Was pewnie już znają tę historię, jak to nigdy w życiu nie udało mi się zrobić grudniownika / december daily – jak zwał tak zwał. Chodzi generalnie o taki album grudniowy, w którym umieszcza się codziennie coś – że zdjęcia, jakieś przepisy, taka pamiątka z przygotowań do świąt. Próbowałam kilka razy. Nigdy nie doszłam dalej niż do 07.12…
Potem wymyśliłam sobie nieco inną wersję – codziennie jedno grudniowe zdjęcie na instagramie. Robiłam to przez trzy lata – wychodziło i było całkiem miło. Dodatkowo były też różne odpowiednie cytaty pod zdjęciami i piosenka na każdy dzień – powstały z tego nawet playlisty [ 1 | 2 | 3 ], które nadal lubię. Ale w zeszłym roku już odpuściłam. Już nie miałam zapału.

Grudzień jest dla mnie zawsze szczególnym miesiącem. Mniej ze względu na święta, choć doceniam klimat, atmosferę, światełka i miłe chwile z bliskimi. Bardziej ze względu na urodziny! Jak się człowiek rodzi dzień przed Wigilią, to niestety bywa tak, że nie bardzo jest kiedy te urodziny świętować i niewiele osób o nich pamięta. Tym bardziej docenia się tych, co i owszem! I tym bardziej ma się ochotę jakoś sobie ten urodzinowy miesiąc celebrować.

Ale prawda jest taka, że nie miałam w tym roku jakiegoś szczególnego planu. Nie planowałam też żadnych codziennych aktywności związanych z tym celebrowaniem. Aż tu nagle…

Ostatnio opowiadałam już trochę o art journalu, który znów stał mi się bliski. Były to raczej takie chwilowe zrywy – w miarę możliwości i chęci. To się jednak trochę zmieniło w momencie, gdy wzięłam kurs w kursie „Day by day” – skupiającym się przede wszystkim na wyrobieniu sobie nawyku codziennego art journalowania. Muszę tu przy okazji zdradzić, że ja nie jestem najlepsza we wszelkiego rodzaju kursach, wyzwaniach itp. Zwykle oglądam z zainteresowaniem, przyswajam, ale na realizację brakuje mi czasu. Cóż… W tym przypadku bardzo mi zależało, miałam postanowienie i się bardzo postarałam. Troszkę może nawet kosztem innych rzeczy, ale nad tym jeszcze nadal pracuję, żeby znaleźć równowagę. Przez 15 dni kursu (a nawet trochę dłużej, bo zaczęłam się rozkręcać już wcześniej) codziennie robiłam wpis w art journalu. O tym może jeszcze bliżej niedługo opowiem i może coś tam nawet pokażę, ale dziś chciałabym się skupić na tym, co było dalej.

Kurs „Day by day” zakończył się 29.11, ale już 01.12 rozpoczął się darmowy „Kasia’s Advent Calendar 2019” – również prowadzony przez Kasię Avery i również skupiony na codziennym art journalowaniu – przez 24 dni grudnia – aż do świąt. I tak, jak w zeszłym roku oglądałam go z zaciekawieniem, ale absolutnie nie udało mi się go wcielić w życie, tak teraz postanowiłam sobie mocno i działam. Zrobiłam sobie nowy mały albumik i codziennie dodaję nowy wpis. Cóż – na razie 3 dni. I te wpisy są naprawdę proste – żadne tam super hiper wypasione, warstwowe kompozycje. Za to są takie prosto z serca.
Ale zdradzę tylko, że żeby mieć czas na tę chwilę tylko dla siebie, a jednocześnie nie rezygnować z innych aktywności – wstaję godzinę wcześniej. I to jest w moim przypadku poważna sprawa! Zobaczymy, jak mi pójdzie dalej. Trzymajcie kciuki!

Czytaj dalej „Grudzień codziennie”
Grudzień codziennie

O teksturach i bombkach

Niedawno, w pewną sobotę spacerowałam z Ukochanym po plaży. Listopadowa plaża – zwłaszcza poza Trójmiastem – ma wiele zalet. W tym taką, że prawie nie ma na niej ludzi. I było to cudowne przedpołudnie – zwłaszcza że mój Ukochany jest tak przemiłym człowiekiem, że jak mu mówię nagle, że mam potrzebę zbierania na tej plaży kamyków i wymoczonych w morzu patyków, to on nie tylko nie puka się w głowę, ale jeszcze zbiera te patyki i kamyki ze mną. I to jeszcze wybiera takie, żeby różnorodnie było! A jak wracamy potem do samochodu przez las, a mnie nagle dopada wena na widok drzewa, a obie ręce mam zajęte, bo przecież trzymam w nich dwa miliony patyków, to jeszcze taki kochany jest, że mi zrobi zdjęcia kory drzewa ku inspiracji na przyszłość.

Ja potem oczywiście o tych zdjęciach zapominam, ale samą korę mam w głowie. A potem myślę o szyszkach. I o skorupkach orzechów włoskich. I tak mi się te piękne tekstury mieszają w głowie, że gdy zasiadam do mojego twórczego biureczka i robię sobie takie bombki na bazach z hdf, co mają takie ramki dokoła, które aż się proszą o dodanie im tekstury, to potem te ich ramki mają teksturę nie wiadomo do końca czego. Ale wygląda to coś całkiem fajnie! Wiadomo za to, że wymagały wielu godzin kombinowania, nakładania kolejnych warstw, malowania, przecierania, zabarwiania, ponownego malowania itp.

Bombki są trzy – na bazach z Artistiko. Lubię je bardzo i bardzo jestem zadowolona z tego połączenia czerwieni, złota i takiego „surowego”, inspirowanego naturą obramowania.

Czytaj dalej „O teksturach i bombkach”
O teksturach i bombkach

Fragile

W ostatni weekend prowadziłam w sklepie Zielone Koty warsztaty. I były to warsztaty dość wyjątkowe. Kameralne – w gronie dziewczyn, które znam już z warsztatów całkiem nieźle. Pełne wrażeń, bo tym razem troszkę zmusiłam je do wyjścia poza ramy, schematy, utarte ścieżki. Kazałam im nieco improwizować – oczywiście w sposób nadal kontrolowany – przeze mnie. Nie obyło się bez mini-kryzysów i chwil zwątpień, ale tym bardziej magiczna była chwila, gdy zwątpienia opadły i powstała radość.

Dużo ostatnio eksperymentuję z różnymi technikami, które owszem – kiedyś już były mi bliskie, ale raczej osobno, a teraz staram się znaleźć dla nich nowe ścieżki, połączenia, sposoby. Dużo kombinuję z kolorami i dużo odważniej macham pędzlem.

Ten rok jest dziwnym rokiem. Pięknym i szczęśliwym, ale też gdybym miała go określić jednym słowem – to byłby to chyba strach. Ten pojawia się częściej niż bym chciała i choć powody są różne, to jednak za każdym razem takie, że nie da się ich zignorować. Nie powinno się! Więc gdzieś tam próbuję odnaleźć się w zasadzie „bój się i działaj”. Może dlatego też z jeszcze większą wdzięcznością delektuję się tym swoim twórczym hobby, które przepięknie pozwala oderwać myśli.

I tak przed tymi ostatnimi warsztatami tworzyłam sobie różne malunki, aby pokazać różne możliwości wynikające z tych samych technik. I zmalowałam między innymi takie dwa „cosie”. Oba w formacie A5. Techniki mieszane.

Czytaj dalej „Fragile”
Fragile

Messy

Przeprosiłam się z Art Journalem. Ot tak. Pod wpływem chwili, potrzeby, nagłego instynktu, ale też pewnej tęsknoty.
Otóż – kiedyś po Art Journal sięgałam często – w ramach twórczych eksperymentów, testowania nowych produktów, ćwiczenia, ale też wyrzucania z siebie emocji. Od dłuższego czasu jednak nie miałam na Art Journal ochoty, a mam taką zasadę w życiu , że staram się za bardzo nie zmuszać. Zwykle daję sobie czas i wolę się mierzyć z tematem wtedy, gdy mi pasuje i jest szansa, że zaangażuję się całym sercem. Nooooo… to teraz jest journalowanie na całego.

Art Journal to nic innego, jak twórczy dziennik, w którym nie ma żadnych zasad. Jedyna zasada to forma łącząca całość – zeszyt, album, książka, notes – w której zapełniamy kolejne strony.

Ja właśnie testuję „nowe” podejście do twórczej pracy czyli wpadanie do pracowni nawet tylko na chwilę, nawet tylko na pół godziny. Zazwyczaj na tak krótki czas szkoda by mi było rozkładać cokolwiek, bo przecież i tak nie zdążę nic sensownego zrobić. Ja jestem z tych, co pracują powoli z przerwami i z dużą dozą przemyśliwania, co chcę zrobić. Ale – uważam, że świetnie jest od czasu do czasu wyjść ze swojej strefy komfortu, zrobić coś inaczej – po to, żeby się rozwijać, po to, żeby zdobywać nowe doświadczenia, po to, żeby spojrzeć na swój twórczy proces z innej perspektywy.
Póki co – to podejście w ostatnich tygodniach mi służy, a zapomniany Art Journal powoli zapełniają następne wpisy. Sama czuję się zainspirowana, a przy okazji postanowiłam od czasu do czasu nagrać taki twórczy proces – na szybko, bez skupiania się na używanych produktach, bez rozkminiania.
Ba! Tak się rozkręciłam, że założyłam sobie nawet twórczą grupę na FB, a w ostatni weekend zrobiłam nawet kameralnego art journalowego live’a – ależ to było fajne doświadczenie!

Stworzenie poniższego wpisu zajęło mi 27 minut. To był ten pierwszy po długiej przerwie. Bez przygotowań. Po prostu wstałam od kompa, poszłam do pracowni, zamontowałam telefon nad biurkiem, otworzyłam Art Journal i wyrzuciłam z siebie to, co mi się kotłowało. Korzystałam głównie z produktów, które miałam w zasięgu ręki, albo już leżały na biurku. Polecam taką zabawę od czasu do czasu!

Czytaj dalej „Messy”
Messy

Nie do końca „Summer time”

Tegoroczne lato mnie nie rozpieszcza.
Pogoda na przykład była piękna, gdy miałam inne sprawy na głowie i kompletny brak czasu na relaks, spacery, czy wygrzewanie się na balkonie. Balkon zresztą długo stał pusty, bo liczne nieobecności w domu nie sprzyjały jego pielęgnowaniu. Teraz – gdy już jest niby nieco spokojniej, pogoda nie zachęca, choć przyznaję – kwiatki posadziłam i z przyjemnością patrzę, jak się rozrastają (I bardzo się staram udawać, że nie widzę, że posadziłam je za ciasno i przydałoby się więcej doniczek. Stosujemy bowiem metodę kompromisu, co w tym przypadku oznacza godzenie upodobania do minimalizmu i eklektycznej mnogości w jedno. Efektem są na przykład nieliczne doniczki, za to z bogatym wnętrzem. O!).
Kwiatki to w ogóle osobny temat w moim życiu – przez wiele lat nie hodowałam ich wcale. Teraz mam całkiem sporo, ale raczej gustuję w niewielkich (wąskie parapety, specyficzny układ mieszkania i północno-wschodnia ekspozycja to warunki tylko dla wybranej roślinności). Doglądam, pielęgnuję, czytam o nich, sprawdzam. Uczę się na własnych błędach. Dużo im wybaczam… Nie wiem co prawda, co począć z aloesem, który z uroczego maluszka zamienił się w Obcego, który rozrasta się we wszystkich kierunkach i być może któregoś dnia postanowi nas zjeść… Póki co – przymykam oko. Pomyślę o tym jutro.

No właśnie – lato mnie nie rozpieszcza, ale zdarzają się jednak jakieś takie małe chwile letniej beztroski. Odnotować należy na przykład, że w ostatni weekend szukałam wyjścia z labiryntu w polu kukurydzy, a potem zrywałam sobie różne małe kwiatki i trawki, które następnie zasuszyłam. To są czynności, które naprawdę nie zdarzają mi się często. W sensie, że prawie nigdy. Choć na zrywanie kwiatków ochota mi rośnie. Mam bowiem na nie pomysł artystyczny.
Wczoraj natomiast odbyłam spacer w deszczu. I nic to, że przymusowy i krótki. Gdzieś tam w głowie zaczaiła się na chwilę taka beztroska i jakieś takie miłe deszczowe uczucie sprzed lat.

A w ogóle , to cholernie zmęczona jestem.
Odliczam dni do mini urlopu (7!).
I niezmiennie mam nadzieję, że to prawdziwe lato w tym roku dopiero nadejdzie.
A jak u Ciebie?

[Poniższa praca powstała jakiś czas temu i też skupiona jest na kwiatkach. Bardzo pragnęłam czegoś delikatnego, jasnego, ciepłego. Sięgnęłam nawet do trochę zapomnianego pudła z kwiatkami i użyłam takich, co zwykle mi ich szkoda, bo mam tylko po 1 sztuce i przecież szkoda użyć. Tak – wciąż jeszcze miewam takie idiotyczne opory… Całość oczywiście na hdf-kowej bazie od Artistiko]

Czytaj dalej „Nie do końca „Summer time””
Nie do końca „Summer time”

Słodka rozpusta

Kiedy urodziny Ukochanego wypadają w samym środku sezonu komunijnego i ulubiona cukiernia nie wyrabia się z przyjmowaniem zamówień. Pewnie można było kupić tort w jakiejś bardziej popularnej sieci cukierni. Ale można też było w ciągu trzech dni zrobić doktorat ze zdobienia tortów i zabrać się za robotę samodzielnie… W końcu do odważnych świat należy!
Na szczęście wyszło całkiem nieźle (oczywiście nie tak pięknie, jak bym chciała…) i wszyscy twierdzili, że smaczny.

Czytaj dalej „Słodka rozpusta”
Słodka rozpusta

anai lubi gadać #8 – monopinting

Hej hej!
Dziś mam dla Was nowy filmik z serii „anai lubi gadać”, a pogadać tym razem bym chciała o płytkach żelowych i monoprintingu.
Kilka razy pokazywałam Wam już tutaj moje eksperymenty z płytkami żelowymi – głównie w art journalu. Dziś chciałabym Wam pokazać kilka moich ulubionych metod na pracę z płytkami, ale też efekt końcowy – co można z takimi ozdobionymi elementami zrobić. Oczywiście możliwości jest mnóstwo, a jedynym ograniczeniem jest Wasza wyobraźnia! Ja tym razem pracowałam na białych tagach, z których na końcu stworzyłam…

… ale może o tym za chwilę.
Najpierw zapraszam na film (trwa 25 minut, choć starałam się mówić najszybciej, jak potrafię… Kawa i ciastko do oglądania nie zaszkodzą):

Czytaj dalej „anai lubi gadać #8 – monopinting”
anai lubi gadać #8 – monopinting

Wiosenne zakochanie

Tak tak… nic mi się nie pomyliło! Wiem, że jeszcze przez chwilę trwa zima… Co więcej – powiem Wam, że w Gdańsku dziś z nieba lecą płatki śniegu – na szczęście w niewielkich ilościach. A ja jestem umęczona tą zimą, jak chyba jeszcze nigdy w życiu… Ilość chorób, stresów i wyrzeczeń przekroczyła tej zimy masę krytyczną!

I dlatego właśnie wyczekuję tej wiosny szalenie, tym bardziej, że w ostatnich latach nadejście wiosny ma dla mnie duże znaczenie emocjonalne – to takie moje małe bardzo prywatne święto.
I wyczekuję też mini urlopiku, który już już się zbliża. Już prawie go widzę!

I może właśnie dlatego patrząc na elementy z najnowszej kolekcji „Spring moments” Artistiko wykombinowałam sobie w głowie pomysł na taką już bardziej wiosenną tabliczkę. W kolekcji tej znajdziecie dużo wielkanocnych elementów – ślicznych i cudownych, ale jeśli znacie mnie trochę, to pewnie już wiecie, że poza świętami Bożego Narodzenia, tak naprawdę niewielką wagę przywiązuję do świąt i nie czuję się zbyt dobrze w takich bardzo określonych klimatach. Ba – nawet przy tych bożonarodzeniowych przypadkach – na moich kartkach czy ozdobach prędzej znajdziecie klimaty neutralnie zimowe, niż takie bardzo tradycyjne. No – tak akurat mam… I nie bardzo chcę z tym walczyć, czy to zmieniać.

Ale – wiosna to zupełnie inna sprawa! W wiosennym nastroju sięgnęłam po paletę kolorystyczną nieco rzadziej u mnie spotykaną – żółć, zieleń, pomarańcz, dodałam trochę turkusu, żeby było jednak „po mojemu”, trochę blasku, trochę miedzianych dodatków i wyczarowałam sobie takie właśnie „wiosenne zakochanie”. Jest mediowo, ale jest też trochę słodziakowych elementów – tu listek, tu serduszko, tu ptaszek, a tu budka dla ptaków. I trochę zielonego mchu w buteleczce. Ach, już się nie mogę doczekać wiosennych spacerów po lesie!

Czytaj dalej „Wiosenne zakochanie”
Wiosenne zakochanie