Co roku w grudniu moja mini-pracownia zmienia się w malutką kartkową fabrykę. Co roku robię firmowe kartki i staram się, żeby były proste, powtarzalne, uniwersalne, łatwe do schowania w kopercie. Nie ma tu zbytnio miejsca na za dużo szaleństw, zabawę mediami czy wielowarstwowość. Ale – nadal może być uroczo!
W tym roku absolutnie zawładnęła mną kratka z kolekcji „A Holly Jolly Christmas” AB studio. Jest tak pięknie tradycyjna i urocza!
Dziś przychodzę do Was z projektem, który powstawał etapami. Zaczęło się od fikuśnych kamieniczek ze SnipArtu – zachwyciły mnie na tyle, że kupiłam całą gromadkę w różnych stylach i rozmiarach. A potem kombinowałam co z nimi zrobić. Projektów pewnie powstanie kilka, ale na pierwszy ogień poszedł shadowbox. Drewnianą głęboką ramkę kupiłam dawno temu w jakimś sklepie z drobiazgami do urządzania domu i dłuuugo czekała na swoją kolej. A ostatnio natrafiłam na nią w jakimś zapomnianym pudle i pomyślałam sobie, że chyba ta kamieniczki powinny się do niej zmieścić.
I tak powstał pomysł na małe zaśnieżone miasteczko. Pora w nim jest raczej wieczorowa – w tle lekko zamglony księżyc. Śniegu napadało, przymroziło (kryształki lodu to mój ukochany produkt do zimowych prac!), ciemno, sennie, przytulnie…
Niedawno, w pewną sobotę spacerowałam z Ukochanym po plaży. Listopadowa plaża – zwłaszcza poza Trójmiastem – ma wiele zalet. W tym taką, że prawie nie ma na niej ludzi. I było to cudowne przedpołudnie – zwłaszcza że mój Ukochany jest tak przemiłym człowiekiem, że jak mu mówię nagle, że mam potrzebę zbierania na tej plaży kamyków i wymoczonych w morzu patyków, to on nie tylko nie puka się w głowę, ale jeszcze zbiera te patyki i kamyki ze mną. I to jeszcze wybiera takie, żeby różnorodnie było! A jak wracamy potem do samochodu przez las, a mnie nagle dopada wena na widok drzewa, a obie ręce mam zajęte, bo przecież trzymam w nich dwa miliony patyków, to jeszcze taki kochany jest, że mi zrobi zdjęcia kory drzewa ku inspiracji na przyszłość.
Ja potem oczywiście o tych zdjęciach zapominam, ale samą korę mam w głowie. A potem myślę o szyszkach. I o skorupkach orzechów włoskich. I tak mi się te piękne tekstury mieszają w głowie, że gdy zasiadam do mojego twórczego biureczka i robię sobie takie bombki na bazach z hdf, co mają takie ramki dokoła, które aż się proszą o dodanie im tekstury, to potem te ich ramki mają teksturę nie wiadomo do końca czego. Ale wygląda to coś całkiem fajnie! Wiadomo za to, że wymagały wielu godzin kombinowania, nakładania kolejnych warstw, malowania, przecierania, zabarwiania, ponownego malowania itp.
Bombki są trzy – na bazach z Artistiko. Lubię je bardzo i bardzo jestem zadowolona z tego połączenia czerwieni, złota i takiego „surowego”, inspirowanego naturą obramowania.
Oj, ależ jestem z siebie dumna!
Wymarzyła mi się zawieszka taka zimowo-świąteczna w klimacie eko. Naturalne elementy typu szyszki, mech, plasterki pomarańczy, cynamon itp. w zasadzie pojawiają się u mnie zimą o kilku lat. Dopiero co stworzyłam też przecież latarenkę również ozdobioną takimi rzeczami. I o ile słodka i kolorowa latarenka nadal mnie zachwyca, o tyle bardzo czułam potrzebę stworzenia czegoś mniej „słodkiego”. Czegoś, co byłoby naturalne, surowe, bardziej chłodne, może trochę dzikie. Ma to wielki związek nad innym projektem, nad którym teraz pracuję i tak sobie myślę, że chyba muszę nagrać coś więcej na ten temat.
No więc usiadłam i sobie stworzyłam taką surową zawieszkę. Dużo hdf-ków od Artistiko, obrazek w okienku wycięty z papieru AB Studio, świąteczne dodatki i media ze sklepu Zielone Koty (przy okazji bardzo Wam polecam aktualne wyzwanie „Naturalne święta”!), patyk z pobliskiego lasu, materiały własnoręcznie ręcznie darte i barwione.
Bawiłam się z mediami tutaj sporo, choć w wyjątkowo ograniczonej palecie kolorów – tylko biel, szarość i trochę naturalnego brązu.
Jak się Wam podoba?
Dzień dobry, dzień dobry!
Zaczął się listopad, a ja już na dobre wkręcam się w zimowe klimaty. Powoli zaczynam myśleć o świątecznych kartkach i powoli szykuję kolejne świąteczne dekoracje. Zwykle staram się nie przesadzić z ich ilością, ale mam kilka takich miejsc w domu, w których lubię umieścić nieduże klimatyczne dekoracje. Moim hitem w ostatnich miesiącach są latarenki z Artistiko. Mam już dwie ozdobione w klimacie jesiennym, było więc tylko kwestią czasu, kiedy zabiorę się za klimaty zimowe. Skupiłam się nie tyle na samych świętach, co na zimowym cudownym klimacie – dzięki temu dekoracja może spokojnie zdobić moją komodę od listopada do marca, bez przywoływania skojarzeń z zapomnianą i pozbawioną świeżości choinką, której nie ma komu po świętach wyrzucić…
W latarence umieściłam obrazek z jednego z papierów Mintay Papers z kolekcji „Home for Christmas” – idealnie przytulny klimat znajdziecie na tych papierach. A potem poszalałam trochę z mediami i duuuuużą ilością klimatycznych dodatków. Nie zabrakło oczywiście miejsca na naturalne dodatki, których dużą ilość znajdziecie w naszym sklepie – drewienka, mech, szyszki, zestawy pachnące pomarańczą i cynamonem. Ach! Absolutnie uwielbiam ten klimat!
A ponieważ tworzyło mi się tę latarenkę cudownie i bardzo chciałabym ten klimat powtórzyć w większym gronie – już 23 listopada w sobotnie popołudnie zapraszam na warsztaty – oczywiście w Gdańsku w siedzibie sklepu Zielone Koty! Zapisy przyjmuję pod adresem: warsztaty@anai.pl (ilość miejsc ograniczona – maksymalnie 6 osób)
No więc sytuacja jest taka, że mamy wrzesień… a ja mam za sobą już pierwszy bożonarodzeniowy projekt. Doprawdy dziwne to uczucie! Ale oczywiście wiem, że w rękodzielniczym świecie przygotowania do świąt zaczynają się z dużym wyprzedzeniem. Bo doba nie jest z gumy, a najczęściej wykonanie takiej pracy zajmuje sporo czasu.
Mój projekt wykonany jest przede wszystkim na bazie hdf-ków od Artistiko – nowa kolekcja „Cozy Christmas” jest bardzo urocza i pełna ciekawych dodatków. Ja sięgnęłam po warstwowy „prezent” z podstawką – projekt, który z powodzeniem można postawić na półce,na stole czy nawet pod choinką.
Po raz kolejny pobawiłam się żywicą epoksydową – zresztą – możecie to zobaczyć na filmie! Film trwa ok. 20 minut, więc warto zaopatrzyć się w dobrą kawę, herbatę, może jakieś pierniczki… Ale prawda jest taka, że pracowałam nad tą praca 3 dni – oczywiście nie non stop, ale jednak. Lubię tworzyć dokładnie, z dbałością o szczegóły i detale. Mam nadzieję, że widać to na zdjęciach.
Ha! Przypomniało mi się właśnie, że nie pokazywałam tu jeszcze mojej różowej bombki na bazie z HDF. Przygotowałam ją oczywiście jako inspirację w ramach współpracy z firmą Artistiko – producentem baz i dodatków z hdf-u właśnie. Taka forma bombki idealnie nadaje się do powieszenia na ścianie lub drzwiach – wszędzie tam, gdzie wszelkie pękate i przestrzenne bombki raczej by się nie sprawdziły.
Mocno się tutaj pobawiłam mediami – farby, stemple, przetarcia, złota folia, spękania… sporo tego było! Ale wydaje mi się, ze udało mi się utrzymać taki delikatny i odświętny charakter pracy, a dzięki naturalnym dodatkom – takim, jak przyprawy, szyszeczki czy mech – jest ona taka swojska i przytulna. No i pachnąca oczywiście.
No dobra… przyznaję – tworzenie zimowo-świątecznych inspiracji w październiku… to nieco dziwne uczucie. Całkiem dobrze przecież pamiętam, że dosłownie przed chwilą było lato. Ale też przyznaję – gdy za oknem coraz bardziej szaro, zimno i ciemno, to tworzenie pachnących cynamonem i iskrzących się brokatem dekoracji staje się zaskakująco przyjemnym zajęciem.
A że odkąd otrzymałam paczkę ze świątecznymi nowościami od Artistiko, już dosłownie przebierałam nóżkami, żeby coś z nich stworzyć… no to jest Mój zimowy domeczek!
Długo się przy nim bawiłam, dopieszczałam szczegóły. Nie chciałam, żeby był zbyt ciężki, zbyt mediowy, zbyt smutny. Wymarzyłam sobie, że będzie słodki, radosny i pełen delikatnych błyskotek. I muszę przyznać, że bardzo mi się podoba efekt końcowy! Owszem – sporo tu mediów, ale starałam się nimi bawić tak, żeby nie przyćmić przepięknego papieru z Mintay Papers Dodałam też masę blasku. Brokaty, kryształki lodu, pasta śniegowa, błyszczące dodatki – to wszystko sprawia, że domek dosłownie iskrzy i połyskuje.
Hej kochani!
Przybywam dziś do Was z ostatnią (chyba?!) świąteczną inspiracją w tym roku. Chociaż jeszcze nic na pewno nie wiadomo – kto wie, może jeszcze w świątecznej atmosferze uda mi się coś małego ulepić? Coś tam mi jeszcze chodzi po głowie.
Przyznaję, że w tym roku mój grudzień był naprawdę szalony i niewiele miałam czasu na przygotowania. O dziwo – świątecznych dekoracji stworzyłam jakby więcej niż kiedykolwiek, ale w większości powędrowały one do bliskich osób. Znacie to powiedzenie o szewcu, co bez butów chodzi?…
Ale w ostatnich dniach, dosłownie w biegu stworzyłam sobie moją małą śnieżną krainę.
Cóż – śniegu za oknem nie ma w Gdańsku chyba ani grama, trzeba go było wyczarować.
Malutką szklaną paterę zdobyłam kilka tygodni temu dzięki Beatce ze sklepu Zielone Koty (jak macie okazję bywać w sklepie stacjonarnym, to na pewno już wiecie, że dziewczyny, które tam pracują, to prawdziwe skarby!). I tak sobie czekała i czekała na swą kolej. Zakupiłam nawet kilka różnych zestawów wycinankowych domków do składania, bo przecież nie byłam wcale pewna swojej końcowej koncepcji. Ale któregoś ranka zerwałam się i po prostu zaczęłam kleić.
Baza wycięta z jakiegoś kartonu i pomalowana metaliczną farbą, małe plasterki brzozy przyklejone klejem na gorąco, potem szybciutko sklejony domek, pomalowany farbami kredowymi z dachem pokrytym spękaniami (ach, jak mi się podoba ten efekt!), trochę ozdóbek tu i tam, szyszka w roli choinki (czyż nie wygląda super?) i oczywiście odrobina śniegu tu i tam, aby było bardziej magicznie.
Bardzo jestem zadowolona z mojej malutkiej śnieżnej chatynki.
Noooo… dwa dni przed Wigilią, to idealny czas na to, żeby się pochwalić tegoroczną produkcją kartek świątecznych. W zasadzie chyba już wewnętrznie się pogodziłam z tym, że kartek już raczej nie robię. Nie czuję takie potrzeby, nie czuję takiej formy i jakoś już tak jakby „wyrosłam” z nich, choć absolutnie nie twierdzę, że robienie kartek jest dziecinne. Ot – moja przygoda z papierowym rękodziełem zaczęła się 10 lat temu od kartek świątecznych właśnie i po tylu latach zwyczajnie ciągnie mnie w innych kierunkach.
Ale! Kartki świąteczne co roku robię dla zaprzyjaźnionych firm i to jest zupełnie inna kategoria. Nie ma tu czasu i środków na dopieszczanie każdej kartki przez dwie godziny, dbanie o to, żeby każda była inna i unikatowa. Wręcz przeciwnie! Chodzi o to, żeby były podobne, powtarzalne, stosunkowo łatwe do robienia, ale przy zachowaniu tego rękodzielniczego klimatu. Zupełnie inaczej pracuje się nad jedną kartką lub dajmy na to dziesięcioma, a inaczej gdy trzeba ich przygotować 100 czy 200. Wtedy nagle okazuje się, że każda banalna czynność typu tuszowanie brzegów, czy przyklejanie taśmy piankowej zajmuje czas liczony w godzinach, a rozłożenie pracy wymaga starannego planowania i pracowania partiami, bo przykładowo jednoczesne suszenie kilkudziesięciu pochlapanych farbą kartek wymaga całkiem sporo płaskiej przestrzeni, po której nikt nie chodzi…
Jest to swego rodzaju wyzwanie, ale tak naprawdę bardzo to lubię. Jest to zwykle czas nieco szalony i wyczerpujący, ale też jest coś „uroczego” w domu obsypanym brokatem, milionem ścinków i w tym dzikim szaleństwie w moich oczach. Tak przynajmniej próbuję sobie wmawiać…
No ale to już – wszystkie kartki rozesłane, na moje prywatne jak zwykle zabrakło czasu… Ostatnie tygodnie z wielu powodów były pełne biegu i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Ale już za chwileczkę już za momencik siądę sobie w spokoju i będę odpoczywać. O!
A karteczki w tym roku wyglądały tak:
