Follow the White Rabbit

No więc pisałam ostatnio o takich nieco dłuższych projektach. Coraz większą przyjemność sprawia mi praca etapami, z dużą ilością czasu na przemyślenie kolejnych kroków. Już już chciałam napisać, że tutaj zaczęło się od królika, ale tak naprawdę zaczęło się od drewnianej ramy – całkiem sporej 23×33 cm, którą pokryłam bejcą… w grudniu! A potem przekładałam z miejsca na miejsce czekając aż przyjdzie mi na nią pomysł.

Królik – a w zasadzie zając – przyszedł później. Jak zapewne wiecie – od dłuższego czasu współpracuję z firmą @Artistiko, która jest producentem kształtek z hdf-u. Przeróżnych kształtek – są bazy, są dodatki, są napisy. Pojawiają się nowe kolekcje, nowe wzory. Ostatnio dużo było nowości wiosenno-wielkanocnych. A musicie wiedzieć, że mi z Wielkanocą nie jest jakoś szczególnie po drodze. Nie jest tu ona jakimś szczególnym wyjątkiem. Generalnie nie kręcą mnie tematy bardzo określone – śluby, komunie, chrzty, różnego rodzaju święta. Wyjątkiem może się zdawać Boże Narodzenie, ale wtedy też unikam raczej bardzo tradycyjnej czy kościelnej stylistyki, a skupiam się bardziej na zimowym klimacie. Zresztą grudzień to czas moich urodzin i staram się go celebrować na wiele sposobów (no… grudzień 2018 celebrowałam głównie leżąc w dziwnej pozycji, która była jedyną pozycją, w której nie bolał mnie kręgosłup, ale to już inna historia).

Ok. Zatem Wielkanoc to nie są moje klimaty – to mamy już ustalone. Ale – bardzo lubię szukać różnych dróg naokoło, ukrytych znaczeń, nieszablonowych rozwiązań. I tak sobie patrzyłam na tego wielkanocnego zajączka i patrzyłam i nawet przez chwilę miałam pomysł, żeby pójść z nim w taką słodziutką dziecięcą stylistykę – zajączek w pokoju dziecięcym na pewno wyglądałby uroczo…

Ale wyobraźnia poniosła mnie zupełnie gdzie indziej i tak wielkanocny zajączek stał się magicznym Białym Królikiem, a jego oprawa jest raczej mroczno-steampunkowa niż słodka. Ja jestem zadowolona bardzo i uwielbiam na niego patrzeć. Mój Ukochany zaś bardzo się z Pana Królika śmieje i choć docenia całokształt, to jednak do sypialni Pan Królik ma zakaz wstępu – bo strach byłoby się przy nim obudzić w nocy. Heh, przecież ja i tak nie wstawiam swoich prac do sypialni! Przynajmniej póki co…

Czytaj dalej „Follow the White Rabbit”
Follow the White Rabbit

Merry & Bright – bombka na bazie z HDF

Ha! Przypomniało mi się właśnie, że nie pokazywałam tu jeszcze mojej różowej bombki na bazie z HDF. Przygotowałam ją oczywiście jako inspirację w ramach współpracy z firmą Artistiko – producentem baz i dodatków z hdf-u właśnie. Taka forma bombki idealnie nadaje się do powieszenia na ścianie lub drzwiach – wszędzie tam, gdzie wszelkie pękate i przestrzenne bombki raczej by się nie sprawdziły.
Mocno się tutaj pobawiłam mediami – farby, stemple, przetarcia, złota folia, spękania… sporo tego było! Ale wydaje mi się, ze udało mi się utrzymać taki delikatny i odświętny charakter pracy, a dzięki naturalnym dodatkom – takim, jak przyprawy, szyszeczki czy mech – jest ona taka swojska i przytulna. No i pachnąca oczywiście.

Czytaj dalej „Merry & Bright – bombka na bazie z HDF”

Obrazek

Niebieskie pudełko + video

Łohohoho ależ się u mnie dzieje ostatnio! Z nadmiaru wrażeń nie nadążam z wrzucaniem tu inspiracji na bieżąco, ale rzecz jasna już już nadrabiam.
No staram się przynajmniej.

A więc tak – po pierwsze, najświeższe – filmik!
Tak, tak. W końcu, po wielu trudach i znojach udało mi się wymyślić nowy system do zawieszania aparatu nad biurkiem. I działa! Tak się tym ucieszyłam, że w ciągu tygodnia nakręciłam dwa filmiki na youtube, co jest nie lada wyczynem – biorąc pod uwagę, że poprzedni film kręciłam ponad pół roku temu… Musisz bowiem wiedzieć (ok, nie musisz, ale i tak Ci powiem), że zawieszanie aparatu nad biurkiem nie jest sprawą prostą i zmiana konfiguracji mebli w mieszkaniu może tu wiele zmienić. W poprzednim mieszkaniu miałam już wypracowany całkiem sprawny system, który wymagał połączenia dwóch statywów, wpychania owej konstrukcji między biurko a parapet, a następnie skrzętnego zabezpieczania całości za pomocą bardzo ciężkich książek. Być może nie był to system zbyt profesjonalny, ale dawał radę – działał. W nowej pracowni mam jednak biurko pod ścianą i nagle stanęłam przed koniecznością wymyślenia całkiem nowej konstrukcji. I pewnie zajęłoby mi to kolejne pół roku, ale jak tak jęczałam i jęczałam, to w końcu K. zaangażował się w całe przedsięwzięcie i wspólnymi siłami zbudowaliśmy całkiem nową konstrukcję.
(I prawie wszystko, co napisałam jest prawdą, bo umówmy się – wiele rzeczy można o mnie powiedzieć, ale jęczenie nie jest mi jakoś szczególnie bliskie…)

No ok. Konstrukcja gotowa, fanfary i szampan już były, to teraz przejdźmy do konkretów.
Co tam znowu wykombinowałam?
Otóż tym razem postawiłam na pudełko – takie dość stonowane, spokojne, może nawet eleganckie, ozdobione pięknymi gipsowymi dekorami, które uwielbiam. Wszelkiego rodzaju foremki, odlewy i dekorki są fajne, ale jednak taki jeden duży elegancki dekor robi wspaniałą robotę!
Wykorzystałam tu oczywiście przeróżne preparaty zakupione w sklepie ZieloneKoty.pl, a dodatkowo wypróbowałam maski od A.B.Studio (wybór wzorów jest ogromny i jest dużo takich „neutralnych”, którym można nadać własny charakter – takie wzory lubię najbardziej).
Niebieska, stonowana kolorystyka, to nie jest może do końca taki totalnie mój styl, ale tym razem kierowałam się przede wszystkim wystrojem mieszkania osoby, która pudełeczkiem została obdarowana. I mam wrażenie, że dobrze trafiłam!

Czytaj dalej „Niebieskie pudełko + video”

Film

Love Life – minialbum

Nie tak dawno pokazywałam tu mini-album w pudełku. Przyznaję – jestem z niego dość dumna i bardzo mi się podoba ta forma. Troszkę był on nawiązaniem do albumu sprzed roku, a troszkę zupełnie nową koncepcją. Bardzo spodobał mi taki sposób na przechowywanie wspomnień, ale nawet ja sama nie myślałam, że kolejny powstanie tak szybko. Ponieważ jednak podczas warsztatów (które prowadziłam w sklepie Zielone Koty w Gdańsku. Prowadzę tam warsztaty co miesiąc, więc jest to super dobra okazja, żeby mnie poznać i jeszcze się czegoś fajnego ode mnie nauczyć!) zaczęłam tworzyć kolejny – a sięgnęłam tym razem po takie zdecydowanie bardziej „moje” kolory – nic nie stało na przeszkodzie, żeby skrupulatnie go w domu dokończyć. Oczywiście w roli głównej nadal występują hdf-ki z Artistiko. Są świetne i naprawdę mogą służyć za jedyną ozdobę albumowego pudełeczka. Bardzo lubię ich trwałość i wytrzymałość – i choć oczywiście nadal uwielbiam delikatne i misterne tekturki w przeróżnych kształtach, to po latach twórczych przygód wiem już, że umieszczanie tekturek na okładkach albumów, które mogą być często dotykane, otwierane, przeglądane, wsuwane to tu to tam – zwyczajnie nie jest najlepszym pomysłem. Kształty wycięte z hdf-u natomiast bardzo trudno jest zniszczyć, oderwać czy połamać. I dla mnie ma to duże znaczenie!

A co w środku? Tym razem sięgnęłam po kolekcję „Dear Diary” z Mintay Papers. Dawno już żadna kolekcja nie przypadła mi tak do gustu. Wykonałam już z niej kartkę na chrzest (kartkę! na chrzest! ja! ba – uważam, że jest prześliczna – pokażę niedługo), a teraz uznałam, że idealnie mi pasuje kolorystyką do pudełka.
Do tego trochę złoceń, trochę brokatu, trochę cekinów… Jest bardzo po mojemu. Do tego stopnia, że albumik, który miał być prezentem dla kogoś bliskiego, raczej jednak zostanie ze mną. Cóż – nie pozostaje mi nic innego, jak zacząć robić kolejny!

Czytaj dalej „Love Life – minialbum”

Galeria

Mediowy Art-Journal – warsztaty

Garść dobrych wiadomości dziś mam!
Po pierwsze i najważniejsze i oczywiście chwalę się z opóźnieniem – dołączyłam do DT Artistiko. Dla tych, którzy uważnie mnie obserwują, nie jest to raczej niespodzianka. Mniej więcej od roku hdf-ki Artistiko regularnie pojawiają się w moich pracach i dzieje się to nie bez przyczyny – ja po prostu bardzo bardzo lubię z nimi pracować.
Po drugie – mam dobry flow. Przepływ, odprężenie, moment w życiu, uniesienie takie. Trochę mi szkoda tego lata, co nagle się skończyło, jakby ktoś nożem uciął. A trochę skrycie się cieszę na jesień. Jestem co prawda zmarźluchem totalnym, ale jesienią uwielbiam taką jakby romantyczną aurę – przytulne szaliki, kocyki, ciepłe kapcie, obszerne swetry, ciepłe kubki z aromatycznie parującą herbatą. Wczesna jesień ma w sobie to coś. Jesienią nawet lubię obcasy. Mam nawet osobne ulubione perfumy na jesień.
Po trzecie (co też ma pewien związek z jesienią i dobrym samopoczuciem) wróciliśmy z K. do naszych spacerów. Ten rok był szalenie intensywny. Masa rzeczy do ogarniania, remonty, przeprowadzki, urządzanie, setki godzin spędzonych na ustalaniu szczegółów, zakupach i planowaniu. A potem kolejne setki godzin spędzonych na realizacji… A później było lato i wszędzie tłumy ludzi, a poza tym rozjazdy, wyjazdy, wakacje. A teraz wreszcie jest ten czas, gdy nadmorska promenada przyciąga już chyba wyłącznie lokalesów i to raczej w wersji sportowej. Moje endomondo mówi, że w ciągu ostatniego tygodnia przeszłam szybkim krokiem prawie 40 kilometrów. Nie jest to jakiś super wynik, ale umówmy się – każdy ruch jest lepszy od braku ruchu. A człowiek z automatu się inaczej czuje. Bardzo mi tego brakowało i bardzo tego potrzebuję.
A Ty? Co Cię dobrze nastraja tej jesieni?

No i pracę/inspirację mam nową. Wiadomo. Mixed-mediowa okładka art journala to moja inspiracja dla Artistiko, a jednocześnie zaproszenie na październikowe warsztaty w Gdańsku (info na końcu notki). Bardzo w moich kolorach, bardzo w moich klimatach. I co najważniejsze – świetnie się bawiłam podczas tworzenia. Faza na przetarcia i postarzenia trwa w najlepsze!

Czytaj dalej „Mediowy Art-Journal – warsztaty”

Galeria

Mini album, ekscytacja i warsztaty

Tadam tadam! Ależ jestem podekscytowana. Ten dzisiejszy projekt ma specjalne miejsce w moim serduszku. Dużo pracy w niego włożyłam i bardzo skrupulatnie zmieniałam koncepcję sto pięćdziesiąt razy (no dobra – tak naprawdę to ze trzy), żeby w końcu uzyskać efekt, który bardzo bardzo mnie cieszy.
Na początku planowałam zrobić taką ukrytą w pudełku ramkę, ale potem trudno mi się było zdecydować na tylko dwa zdjęcia i w efekcie w pudełeczku jest miejsce na 7 zdjęć. Sprytnie? Sprytnie!

Mam też dobrą wiadomość – ten właśnie albumik będzie przedmiotem wrześniowych warsztatów w Gdańsku. Więcej informacji o warsztatach znajdziesz na końcu tego posta.

Czytaj dalej „Mini album, ekscytacja i warsztaty”

Galeria

Mediowy shadowbox

Nie da się ukryć – nie ogarniam tej kuwety. Lato to stan umysłu i mnie zdecydowanie się ten letni klimat udzielił i ciągnie mnie bardzo do wszelkich form wypoczynku, a jak na złość pracy jakoś jakby więcej, a sił mniej. HA! Ale odliczam już dni do urlopu i mam nadzieję na duuuuużo duuuuużo relaksu.
A póki co – zaległa praca. Odczekała swoje, nie powiem!
Przygotowana w ramach gościnnej współpracy z Agaterią, oczywiście wypełniona mediami DecoArt. Tak sobie myślę, że ciągnie mnie chyba ku niebieskościom ostatnio bardziej niż zwykle. Oraz fun fact – rzuciłam okiem na kilka moich ostatnich wpisów i trzeba powiedzieć, że motyw serca zdecydowanie zdominował w tym roku moje prace. No ciekawe dlaczego… (unikam na tym blogu emotikonek, jak ognia, ale chyba wiesz, że mrugam teraz okiem, co?.

No więc – shadobox. Z sercem. Takim mechanicznym bardziej. Czy to źle? Może właśnie dobrze? Może wszystko w nim chodzi „jak w zegarku”. Bardziej o zabawa formą niż ukryty przekaz, ale z drugiej strony może ma tu jakieś znaczenie fakt, że na serialowej tapecie ostatnio jest „Westworld”?

Czytaj dalej „Mediowy shadowbox”

Mediowy shadowbox

Blejtram wspominkowy

Ha. Dziś mam niewiele słów, bo weekend miły i celebrujemy go z przyjemnością.

Był spacer w lesie, było małe gotowanie, zapach ciasteczek owsianych właśnie wyciągniętych z piekarnika wypełnia dom. Błogość!

A ja z pewnym wzruszeniem zerkam na zdjęcie z zeszłorocznego lipca. Świeżutko oprawione w mixed-mediową ramkę.

[Więcej informacji o wykorzystanych materiałach znajdziecie na blogu sklepu ZieloneKoty.pl]
Czytaj dalej „Blejtram wspominkowy”

Galeria

Into the wild

A było to tak…

Kilka dni temu naszło nas na spacer. W całym tym przeprowadzkowo-wnętrzarskim zamieszaniu ostatnich miesięcy nie bardzo był czas na nasze typowe spacery nad morzem. Mamy też teraz trochę dłuższy dojazd nad to morze. Nie żeby to była jakaś wielka przeszkoda, ale jednak trochę ciężej się zmotywować. Postanowiliśmy więc na początek trochę zmienić trasę i stopień trudności – w końcu mamy prawie pod nosem las. Iddealne miejsce na letnie spacery, prawda?

Swoją drogą patrzenie na ten las przez okno jest moim codziennym wyciszającym rytuałem i sprawia mi niezwykle dużo radości. Tak, jak kilka lat temu zachwycałam się wielkimi oknami i widokiem na gdańskie kamieniczki, tak zdecydowanie ta bardzo ograniczona perspektywa w końcu mi zbrzydła i była zdecydowanie nazbyt przytłaczająca. Jaram się teraz przestrzenią i szeroką perspektywą – jaram się jak głupia!

Ciepłe letnie powietrze, niezobowiązujące stroje, wygodne buty… w ostatnim momencie przed wyjście z domu chwyciłam też aparat. (Tu miejsce na kolejną dygresję – przez ostatnich kilka lat aparat służył mi głównie do fotografowania moich prac. Na co dzień korzystałam już raczej tylko z komórki, i to też bardziej kronikarsko niż artystycznie. Ale coś mi się ostatnio poprzestawiało i coraz częściej wybieram aparat, a zdjęcia zdecydowanie wolę obrabiać na komputerze niż na malutkim wyświetlaczu telefonu. Starość, wzrok nie ten, sami rozumiecie.. Ale – czy śledzicie mnie na instagramie? Czy widzieliście te ostatnie zdjęcia? Bardzo mnie cieszy ten mój nowy zapał!)
Aparat przydał się bardzo, ale o tym innym razem, bo nie chcę Was tak nagle zarzucać zbyt dużą ilością zdjęć. Dość powiedzieć, że las jest bardzo fotogeniczny.
Jest też wyciszający i – jak się okazało – działa też dobrze na wenę.

I tak to właśnie wyszłam na ten spacer troszkę na siłę, bo przecież nad głową wisiało mi, że muszę zrobić nową pracę, a nie mam przecież jeszcze nawet pomysłu… A potem zadziały się różne rzeczy. Najpierw przestałam o tym myśleć, zachwycając się szczegółami otaczającej mnie przyrody, wyciszając, ciesząc się miłymi chwilami we dwoje… A potem zaczęłam coraz baczniej przyglądać się przeróżnym patykom, które tak po prostu leżały na ziemi – takie piękne, takie różnorodne, takie inspirujące.

Pomysł na pracę kiełkował i kiełkował w mojej głowie, a gdy wróciliśmy do domu to zaczęłam go realizować prawie natychmiast. Zdecydowanie lubię i tę pracę i tę historię, która za nią stoi.

Czytaj dalej „Into the wild”

Obrazek

Happy home

Dom.
To ostatnio bardzo ważny dla mnie temat.
Ostatnie miesiące wiele w temacie domu zmieniły, a i urządzanie tego nowego nadal trwa, nadal cieszy, nadal ekscytuje. Lubię go szalenie!
Nic dziwnego, że siedziała we mnie potrzeba stworzenia mu jakiejś wizytówki, ozdóbki, magicznego talizmanu. Pomysł kiełkował długo, a potem w końcu zakwitł. I tak oto mam swój malutki talizman – szczęśliwy domek pełen drobiazgów, szczegółów, smaczków.
Przy jego powstawaniu było dużo mediowych zabaw, a to oczywiście świetny pretekst do warsztatów – więcej na ten temat na końcu notki.

Czytaj dalej „Happy home”

Galeria