Co roku w grudniu moja mini-pracownia zmienia się w malutką kartkową fabrykę. Co roku robię firmowe kartki i staram się, żeby były proste, powtarzalne, uniwersalne, łatwe do schowania w kopercie. Nie ma tu zbytnio miejsca na za dużo szaleństw, zabawę mediami czy wielowarstwowość. Ale – nadal może być uroczo!
W tym roku absolutnie zawładnęła mną kratka z kolekcji „A Holly Jolly Christmas” AB studio. Jest tak pięknie tradycyjna i urocza!
Karnawał, walentynki, postanowienie próbowania rzeczy, których wcześniej nie robiłam i wyzwanie na blogu Zielonych Kotów – takie mniej więcej czynniki złożyły się na powstanie takiej oto kartki z „shakerem”. Czyli takim grzechoczącym sercem.
Proces powstawania uwieczniłam na video. Można zobaczyć krok po kroku, co i jak. Moja pierwsza kartka z shakerem – nie wykluczam powstawania kolejnych, bo to dość uroczy efekt, a kartka wcale nie była trudna w wykonaniu.
Czy mam ostatnio bardzo dobry twórczy czas? Na to chyba wygląda. Tfu tfu.
Pokazywałam ostatnio shadowbox ze światełkiem w środku (tak, wiem – wiele osób nie czyta tekstu i nie widzi światełek, bo te oczywiście na żywo dają zupełnie inny efekt niż na zdjęciach. Być może te właśnie osoby będą się zastanawiać po jaką cholerę wstawiam dwa identyczne zdjęcia kartki. zobaczymy!) i pisałam o tym, że kolejne podświetlane prace na pewno powstaną – no to właśnie jest jedna z nich.
Kartka ze światełkiem jest dość prosta, ale dokładnie taka, jak chciałam! Sięgnęłam po małe hdf-ki od Artistiko – już nie raz pisałam, że świetnie się nadają także na kartki i scrapy . Nie zawsze trzeba z nimi tworzyć skomplikowane, warstwowe, mixed-mediowe kompozycje.
Wykorzystałam tutaj gwiazdkę, którą właśnie podświetliłam (kartka ma włącznik, więc światełko można zapalać i gasić. Jakby co – zestawy pod podświetlania można kupić w ZieloneKoty.pl – polecam bardzo) oraz dwa małe „prezenciki”, na których troszkę sobie z kolei poszalałam z mediami. A w tle fragment pięknego papieru z AB Studio – i tyle. Tak niewiele, a efek całkiem fajny, prawda?
O tym, że bardzo lubię pracować z elementami wyciętymi z hdfu – pisałam już wielokrotnie. Najbardziej lubię w nich to, że wytrwale znoszą eksperymenty z farbami, mgiełkami, moczeniem, suszeniem, nagrzewaniem… i nadal zachowują swój kształt!
To wszystko sprawia, że świetnie się sprawdzają w mixed-mediowych pracach.
Ale! Nikt nie powiedział, że nie mogą równie dobrze sprawdzać się w „czystszych” pracach typu scrapy, kartki czy albumy. Ja ostatnio sięgnęłam po nie, żeby stworzyć prostą kartkę – kilka skrawków papieru, dwa hdf-ki, odrobina mediów (ale można też zostawić hdf w surowej formie – ten brązowy kolor jest całkiem przyjemny) – i kartka gotowa.
Udało mi się nagrać cały proces:
Wiosna i lato okazały się dla mnie w tym roku czasem, kiedy odrodziła się moja chęć do robienia kartek okolicznościowych – w końcu to od nich zaczęła się moja przygoda z papierowym rękodziełem. A było to khem khem 12 lat temu… Cóż – nic dziwnego, że przez tyle lat moje upodobania i zainteresowania co jakiś czas zmieniają kierunek. Nudzi mnie robienie w kółko tego samego, więc wciąż kombinuję, rozwijam się, zmieniam…
Tym razem mam do pokazania urodzinową kartkę w pudełku. Cudne papiery Mintay Papers, moje ulubione hdf-ki od Artistiko (kolejny przykład na to, że hdf nadaje się nie tylko do typowo mixed-mediowych prac!), odrobina dodatków. Tak niewiele trzeba, a pamiątka dla obdarowanej osoby jest wyjątkowa.
Dawno dawno temu zaczęła się moja przygoda z papierowym rękodziełem. Był to rok 2007 (!), a ja zapragnęłam samodzielnie wykonać świąteczne kartki. Na początku to właśnie kartki i notesiki stanowiły główne ujście mojej kreatywności, Przez te wszystkie lata staram się rozwijać, uczyć nowych rzeczy, testować, sprawdzać, a moja kreatywność często skręca w nowe kierunki, bo nie lubię nudy i robienia w kółko tego samego.
Mój stosunek do kartek wielokrotnie się zmieniał na przestrzeni tych lat i nie da się jednak ukryć, że teraz jest to forma, po którą sięgam stosunkowo rzadko. Zakochana w mixed-mediach wolę nieco inne klimaty, a zwykle też preferuję nieco większy format.
Faktem jednak jest, że to co mnie w kartkach blokowało zawsze najbardziej, to problem z przestrzennością. Wiadomo – można tworzyć piękne płaskie kartki, ale ja zwykle wolę warstwowo i przestrzennie, a wtedy z kolei pojawia się problem ze zmieszczeniem takiej kartki do koperty i zwykle nie wygląda to zbyt elegancko. Rozwiązaniem tego problemu niewątpliwie jest dopasowane do kartki pudełko i wiem, że wiele osób takie pudełka robiło samodzielnie. Cóż – ja po pierwsze jestem na to chyba jednak zbyt leniwa, a po drugie cechuje mnie pewien perfekcjonizm przy jednoczesnym braku umiejętności tworzenia rzeczy wymierzonych idealnie co do milimetra… Zatem próby wykonania takiego pudełka samodzielnie po prostu nigdy mnie nie satysfakcjonowały i efekt nie był dość dobry…
Jak to cudownie, że teraz można kupić takie pudełka do samodzielnego złożenia – dopasowane praktycznie do każdego formatu kartek. I jeszcze na przykład z okienkiem. Uwielbiam je! I odkąd zaczęłam ich używać, to znów robienie kartek okolicznościowych sprawia mi dużą przyjemność. Fajne takie oderwanie od mediów od czasu do czasu.
Tym razem – kartka ślubna w pudełku (listę wykorzystanych produktów znajdziecie na blogu sklepu ZieloneKoty.pl)
No to jak już się przemogłam do odezwania, to idąc za ciosem mam do pokazania jeszcze jedną karteczkę. I wideło! Wideło nakręciłam we współpracy ze sklepem ZieloneKoty.pl. Współpracujemy od dawna, sklep mam po drodze – pomyślałam, że fajnie byłoby od czasu do czasu pokazać nowości, które pojawiły się w sklepie. Zwłaszcza gdy są to nowości błyszczące i mieniące się brokatem! Na filmie możecie zobaczyć jak perłowe, brokatowe (i nie tylko!) papiery wyglądają „z bliska”, a poniżej karteczka, którą z nich wyczarowałam – tak niby na szybko, a bardzo mi się podoba.
[A tak jeszcze tylko w ramach małego post scriptum dodam, że wczoraj wieczorem skończyłam pewną pracę i dumna z niej jestem niesłychanie. Wpadnijcie jutro zobaczyć pewnego jegomościa, który dostał zakaz przebywania w mojej sypialni… Więcej nie zdradzę!]
No dobrze. Pora chyba się wynurzyć z czarnej dziury. Właśnie się zorientowałam, że ostatni post tutaj pojawił się równiutko miesiąc temu. A muszę przyznać, że był to miesiąc pełen wrażeń – zarówno cudownych, jak i takich troszkę mniej. Ba – miałam w tym czasie tygodniowy urlop, o którym już prawie zdążyłam zapomnieć… W związku z tym bardzo wyczekuję już majówki! Przyda mi się bardzo odrobina relaksu.
Ale ale – w tak zwanym międzyczasie wcale nie próżnowałam. W mojej pracowni zawsze coś się dzieje, choć zauważam w ostatnich miesiącach, że coś się zmienia… Najwięcej przyjemności bowiem sprawiają mi takie projekty, które się ciągną przez dłuższy czas. Tu coś dołożę, tam coś poprawię, tu troszkę zacznę, tu postanowię zmienić. Na pewno ma to związek z nieco inną organizacją dnia i tym, że już (prawie) nie zdarza mi się siedzieć w pracowni do późnej nocy, ale muszę przyznać, że odkrywam w tym dużo sensu i przyjemności. Coraz mniej mam ciśnienia, że „muszę” coś zrobić – coraz więcej planowania i stopniowego rozbudowywania koncepcji.
Dla równowagi jednak nadal od czasu do czasu lubię zrobić coś małego – spontanicznie i bez większego planowania. Ha! Kobieta zmienną jest i u mnie to często idzie tak falami – jak nie robiłam przez czas długi kartek innych niż tylko wyproszone przez kogoś na specjalne okazje, tak siadałam i zrobiłam aż dwie!
Dziś pokażę pierwszą z nich – zawiera w sobie hdf-ki od Artistiko. Wiele razy już pisałam o nich i pokazywałam, że idealnie się nadają do mixed-mediowych projektów, ale nie zapominajmy, że z powodzeniem można je też wykorzystywać w kartkach. Mogłabym je oczywiście zostawić w naturalnym brązowym kolorze, ale nie byłabym sobą, gdybym nie pobawiła się mediami choć troszkę. Hdf-ki pomalowałam leciutko białą farbą, leciutko postemplowałam aby urozmaicić nieco powierzchnię, dodałam odrobinę płatków złota, a na koniec całość pokryłam przezroczystym UTEE. Gotowa kartka prezentuje się tak:
Hej hej.
Dziś mam dla Was coś nieco nietypowego. A przynajmniej – nietypowego dla mnie!
Otóż – wykonałam swoją pierwszą w życiu (serio serio!) kartkę sztalugową.
Wiem, że wielu z Was tworzy przepiękne okazyjne kartki, albumy, drobiazgi na przeróżne wyjątkowe okoliczności – śluby, chrzty, komunie itp. Ja jednak jakoś niezbyt dobrze odnajduję się w tych klimatach. Owszem – moja twórcza przygoda zaczynała się od kartek, ale dość szybko powędrowała w kierunku mixed-media, a wokół mnie może nie ma aż takiej ilości ważnych wydarzeń, żeby dużo kartek okolicznościowych tworzyć. Ale – zdarzają się takie okoliczności, które absolutnie wymagają unikalnej, wyjątkowej i własnoręcznie wykonanej kartki. I jedna z takich okoliczności miała miejsce w zeszłym tygodniu.
A kiedy nie ma się zbyt wiele doświadczenia w temacie kartek, to należy udać się do sklepu Zielone Koty i powiedzieć coś w stylu „Mirella, ja wiem, że to pewnie niezbyt popularny temat, ale masz może jakieś stemple co by się nadawały na okazję ślubną taką wiesz bardziej jakby dojrzalszą?”, a Mirella zaskoczy Was wyborem. Tak! Serio! Miałam do wyboru co najmniej trzy stemple pasujące do tej okazji. Wybrałam uroczą parę zmierzającą w jednym kierunku i nieco na siebie zapatrzoną. Taki to ładny przekaz…
A przy okazji sięgnęłam po kolorowanie stempli. Tak dawno tego nie robiłam…
Chciałam, żeby kartka była prosta, skromna, bez zbędnych fajerwerków. Pudełko z okienkiem cudownie dopełniło całości i nie wymagało zbyt wielu ozdobników.
Jak się Wam podoba taki komplet?
Dziś ponownie goszczę na blogu Agaterii – producenta polskich stempli, masek i nie tylko.
I całkiem miła to gościna. Jakoś tak z potrzeby serca bardzo zapragnęłam zrobić kartkę. I w głowie miałam od razu stempel (nawiasem mówiąc stempel pożyczyłam od Kasi, bo nadal nie ogarniam swojej pracowni, która w 3/4 nadal jest w kartonach. W – jak się okazuje – bardzo kiepsko opisanych kartonach…), który wpadł mi w oko jakiś czas temu.
To geometryczne serce to taki wzór, który moim zdaniem nie wymaga już żadnych dodatków i „przeszkadzajek” – piękny i dostojny sam w sobie. Wyszło więc nieco minimalistycznie, ale oczywiście nie do końca – znalazło się miejsce na delikatne maźnięcia akwarelami, na delikatny brokatowy wzór z maski, na drobniutkie złocenia na brzegach papieru.
Do kompletu zrobiłam też kopertę z papieru akwarelowego, którą delikatnie ozdobiłam za pomocą stempli i kolorowych plam.
Prosto, czysto, delikatnie tak jakoś?
Chyba mam fazę na łagodność.
Dziś rano do mnie dotarło, że po ostatnich miesiącach ciągłego biegu (Radosnego biegu! Ale jednak wyczerpującego) i załatwiania miliona spraw – w końcu zaczynam powoli wyhamowywać. Bardzo dziwne to uczucie. Ale dobre! Dziś rano do pracy szłam tanecznym krokiem, podśpiewując sobie cicho. Łagodność. Uśmiech. Wiosna!
