“Never be ashamed of a scar. It simply means you were stronger than whatever tried to hurt you.”
― Unknown
Taki właśnie cytat zamieszkał jakiś czas temu w moim Art Journalu.
Była to jedna z tych miłych przygód, które funduję sama sobie w mojej miłej twórczej grupie na FB. Spotkania live i tworzenie na czas to sytuacja, która cały czas nieco mnie stresuje, ale też dodaje tej pozytywnej adrenaliny. Wymusza też nowe podejście – staram się przygotować wcześniej, przemyśleć pracę, zaplanować. To sprawia, że w mojej głowie otwierają się całkiem nowe możliwości. Do tej pory najczęściej tworzyłam absolutnie bez przymusu – siadając sobie do biurka, kiedy miałam na to ochotę i pozwalając wenie przychodzić i odchodzić. Prawda jest też taka, że zwyczajnie lubię tę niepewność, co mi wyjdzie na koniec. Lubię „marnować” czas i tworzyć po kawałku, bez szczególnego planu. Nie da się jednak ukryć, że takie podejście jest raczej mocno czasochłonne…
Ale – okazało się, że lubię również pracować na konkretny zadany temat – jeśli tylko odpowiednio się do tego przygotuję. Zbieram pomysły, inspiracje, dobieram paletę kolorów, mam PLAN. I to mi działa zaskakująco dobrze!
Poza tym naszła mnie refleksja, że chyba tej jesieni w moim życiu mimowolnie następuje powrót do fioletu. Kiedyś był jednym z tych moich firmowych „anaiowych” kolorów – zaraz obok różu i turkusu. Potem jakoś się od niego oddaliłam. A ostatnio jakoś coraz więcej go widzę w swoich pracach, a naprawdę nie było to planowane. Samo się! Widocznie znów przyszedł na niego czas.
